اندیشکده روابط بین الملل: هنگامی که سه کشور ایران، ترکیه و پاکستان در سال 1985 بر اساس معاهده ازمیر با هدف اعتلای سطح زندگی اقتصادی مردم منطقه سازمان همکاری اقتصادی اکو را تاسیس کردند، قطعا از نمودار پیشرفت صنعت و اقتصاد کشورهای خود مطلع بودند. بعدها که با اضافه شدن هفت کشور دیگر این سازمان از لحاظ تعداد  اعضا و وسعت جغرافیایی بعد از اتحادیه اروپا در جایگاه دومین اتحادیه منطقه ای پرچم خود را برافراشته می‌دید، انتظارات از این سازمان در بالاترین سطح خود قرار داشت و برنامه های کلانی جهت پویایی هر چه بیشتر آن در تقویم سالیانه تصویب و در مسیر اجرا قرار گرفت. لکن برخی عوامل واگرایی نظیر عدم وجود بستر مناسب یا نهاد لازم بمنظور حمایت و تقویت فرهنگی و اقتصادی روابط منطقه ای و بین المللی، برنامه مدرن و نیز عدم شناخت و اطمینان لازم جامعه ی بخش اکو، موجبات کمتر دیده شدن پتانسیل واقعی اعضا و بویژه سازمان اکو را فراهم آورده است.

از طرفی با نگاهی روشن میتوان گفت که تاسیس سازمان اکو و مجامع سه گانه آن و همچنین تحولات چند دهه اخیر کشورهای حوزه CIS، ایران، ترکیه، افغانستان و پاکستان، در مقاطعی به شدت همکاری های موفق تجاری، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و امنیتی اعضا افزوده است.

https://www.irthink.com/?p=7344